O Jemenie

Ustrój polityczny

Podstawy ustroju politycznego Jemenu zostały określone w konstytucji z 16 maja 1990 r. z poprawkami wprowadzonymi w latach 1994 i 2001. Jemen jest republiką na czele której stoi prezydent wybierany w głosowaniu powszechnym na 7-letnią kadencję (od 2001 r.).
Władzę ustawodawczą sprawuje dwuizbowy parlament. Licząca 301 członków Izba Reprezentantów wybierana jest w wolnych wyborach co 6 lat. Senat – druga izba parlamentu składająca się ze 111 osób jest mianowana przez prezydenta (od 2001 r.). Władzę wykonawczą sprawuje rząd pod przewodnictwem premiera.

Prezydent

Prezydent Republiki Jemeńskiej jest głową państwa. Jest wybierany w wyborach bezpośrednich.

Władze lokalne

Władze lokalne stanowią organ egzekwujący prawo. Jemen podzielony jest na 21 prowincji (muhafazah), włączając utworzone w 2004 r. Amanat al-Asma oraz Rayma. Prowincje dzielą się na 333 dystrykty, które z kolei dzielą się na 2200 miast i stref, 36986 wiosek oraz 91489 sąsiedztw.

Ukształtowanie terenu

Obszar Jemenu jest wyżynno-górzysty, gdzie tereny górskie zajmują południową i zachodnią część kraju. Tereny wyżynne obejmują głównie północno-wschodnią część kraju. Zrębowe góry wznoszą się na około 3 000 m n.p.m. Najwyższym szczytem kraju jest Dżabal an-Nabi Szuajb, który wznosi się na 3 760 m n.p.m.

Na wschodzie i w północnym wschodzie, góry obniżają się przechodząc w pustynny płaskowyż, będący częścią wielkiej piaszczystej pustyni zwanej Ar-Rab al-Chali. Na zachodzie zaś tereny górskie opadają stokami ku wąskiej, nadmorskiej równinie Tihama, szerokiej na 40-60 km. Nizina ta ciągnie się wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego, w części nadbrzeżnej jest bezludną pustynią.

W południowej części Jemenu wznoszą się Góry Nadbrzeżne, które są niższe, niż te leżące w głębi kraju. W masywie Khaur nad wschód od miasta Aden osiągają około 2 500 m n.p.m. Wschodnia część tych gór ma raczej charakter płaskowyżu, gdzie przeciętne wysokości oscylują w granicach 2 000 m n.p.m. Obszary te zbudowane są z jurajskich i kredowych piaskowców oraz wapieni. Wschodnia część tych gór, która przechodzi w obszar płaskowyżu, nosi nazwę Jols i w wielu miejscach dochodzi do samego morza. Układ tektoniczny spowodował, że w okresie czwartorzędu, gdy klimat był wilgotniejszy, płynące wody uformowały głęboką dolinę rzeczną: Wadi Hadramaut. Jest ona długa na około 500 km, i obecnie w czasie gwałtownych deszczy wypełnia się wodą. Dolina ta przecina płaskowyż Jols i osiąga wybrzeże Morza Arabskiego. Ku wschodowi płaskowyż przechodzi w suchą wyżynę Szarki, która wznosi się na 1 000 do 2 000 m n.p.m. i stanowi część Ar-Rab al-Chali.

Klimat

Jemen znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego, który na większości obszarów posiada suchą odmianę. Charakter rzeźby terenu sprawia, że klimat jest lokalnie zróżnicowany. Przekłada się to przede wszystkich na wilgotność tego klimatu, co oznacza, że w Jemenie występują miejsca stosunkowo zasobne w opady deszczu.
Na wybrzeżu panuje klimat typowy dla terenów pustynnych, a obecność Oceanu Indyjskiego nie ma żadnego wpływu na temperatury i opady, zwłaszcza dotyczy to obszaru wybrzeża Morza Czerwonego. Temperatury zimą są wysokie i ich średnie wartości wynoszą od 18 do 25 °C. Latem jest gorąco, średnie wartości wahają się od 30 do 40 °C. W dzień występują silne upały gdzie temperatura dochodzi do 50 °C. Opady są bardzo skąpe i maksymalnie dochodzą do 100 mm rocznie. Przykładem suchości klimatu jest Aden, leżący na wybrzeżu Zatoki Adeńskiej. Zimą średnie wartość termiczna wynosi 28 °C, a latem 36 °C. Opady są niewielkie i dochodzą do 125 mm rocznie.
Na płaskowyżach klimat jest chłodniejszy, gdzie temperatury obniżają się wraz ze wzrostem wysokości. Zimą średnia jest około 14 °C, a latem około 21 °C. Występują nocne spadki temperatur, a zimą do zjawisk termicznych należą przymrozki. Opady są wyższe i na wysokości 1 800 m n.p.m. osiągają 220 mm rocznie. Im wyżej, tym więcej opadów. Na wysokościach powyżej 2 000 m n.p.m. opady przekraczają już 600 mm rocznie, a niektóre tereny otrzymują nawet do 700 mm. rocznie. Z tego względu Jemen należy do najwilgotniejszych obszarów Półwyspu Arabskiego, gdzie około 90% terenów tego półwyspu to terenu o bardzo skąpych opadach deszczu. Maksima opadowe od kwietnia do sierpnia.